Technika Bowena jest holistyczną, manualną, powięziową metodą terapeutyczną.

Działa poprzez układ nerwowy (zarówno na poziomie strukturalnym jak i funkcjonalnym), przez system mięśniowy i powięziowy, ale także przez układ limfatyczny i krążenia. Jest to technika znana ze swej efektywności w dolegliwościach wewnętrznych, w procesie rehabilitacji i w profilaktyce zdrowotnej.

Technikę Bowena można określić jako system informacji wysyłanych do organizmu pacjenta ze ściśle określonych punktów ciała, przenoszonych w postaci wibracji poprzez układ nerwowy do mózgu. Bodźce zapoczątkowują ogólnoustrojowe procesy naprawcze, które przywracają organizm do równowagi. Terapia techniką Bowena działa wielopłaszczyznowo. Rozpoczyna się od zrelaksowania organizmu i przejęcia dominacji przez układ nerwowy przywspółczulny. Pobudzenie nerek oraz układu limfatycznego powoduje oczyszczanie organizmu. W dalszej konsekwencji następują procesy regeneracyjne i wzmacniające narządów i poszczególnych układów, co wiąże się z przywróceniem im funkcjonalności. Ma też miejsce pobudzenie mechanizmów obronnych organizmu, zarówno w sferze fizjologicznej, gdzie poprawia się odporność (wirusy, bakterie, alergeny), jak również psychicznej i emocjonalnej, gdzie pacjent uodparnia się na czynniki stresogenne.

Każdy z ruchów Bowena wykonywany jest na poziomie powierzchniowym powięzi - włóknistej, silnie unerwionej błony otaczającej i podtrzymującej wszystkie tkanki, mięśnie i narządy. Ruchy Bowena mają wpływ na relację powięzi z danym nerwem, mięśniem lub ścięgnem, który jest stymulowany. Powięź odgrywa kluczową rolę w koordynacji mięśni, utrzymaniu prostej postawy i ogólnej spójności strukturalnej i funkcjonalnej. Te wszystkie elementy zostają zakłócone, kiedy w efekcie kontuzji powięź się usztywnia, kurczy, skręca i odwadnia, co wykazały prace Idy Rolf i wielu innych osteopatów. Po Bowenowskiej sesji terapeutycznej bardzo często zrosty poluzowują się, tkanka blizny mięknie, postawa i zdolność poruszania wykazują wyraźną poprawę, bez siłowego pobudzania i rozciągania.

Podstawową cechą tej metody jest delikatność, gdyż terapeuta wykonuje subtelne ruchy na ciele pacjenta, które są bezbolesne. Wyżej wspomniane ruchy są stosowane w ściśle określonych punktach ciała, niekoniecznie w rejonach objętych dolegliwością, a jednak na te rejony skutecznie oddziałują, powodując ich regenerację. Potwierdza to nieinwazyjność i bezpieczeństwo stosowania tej metody.

W Technice Bowena terapeuta wykonuje niewiele ruchów, a pomiędzy nimi stosuje przerwy, dając organizmowi pacjenta czas na przetworzenie informacji.

Nie stwierdzono przeciwwskazań do stosowania Terapii Bowena, nie daje ona też skutków ubocznych.

Tekst pisany w oparciu o stronę www.bowenpolska.pl